Begrijpt u het nog?

Pim Fortuyn werd op 15 april 2002 doodgeschoten door Volkert van der Graaf.

Kennelijk hebben rechters alle vrijheid om maar wat aan te rommelen want deze moord, die menig politicus uitstekend uitkwam, werd zeer mild bestraft. Slechts 18 jaren was het vonnis. Aftrek van voorarrest en vroegtijdige vrijlating door goed gedrag, niet meegerekend.

Het pleidooi toentertijd van mr. K. Plooi, die duidelijk aangaf dat deze daad ernstig ingrijpt op de gehele samenleving, bleek water naar de zee dragen te zijn. De eis, namelijk levenslang, werd weggewoven.

 

Theo van Gogh werd op 2 november 2004 vermoord door een man van 26 jaren oude genaamd  Mohammed Bouyeri.

Nadat Mohammed Bouyeri hem dood had geschoten,  sneed hij met een mes de keel van Theo van Gogh door en plaatste vervolgens het mes  in het lichaam van Van Gogh. Vervolgens prikte hij een bericht, gericht aan Ayaan Hirsi Ali,  met een klein mes op het lichaam van Van Gogh.

Beide moorden zijn wellicht van te voren goed overdacht.

De ene moordenaar loopt inmiddels alweer vrij rond, terwijl de andere moordenaar voor het leven gevangen zit.

Straf is blijkens niet afhankelijk van een consistent juridisch beleid. Neen de straf hangt af  van de rechter(s) die de dader toevallig treft.

Is het rechter X, dan ga je na de wandaad slechts voor jaren de bak in, maar heb je de pech dat je rechter Y treft, dan wordt het levenslang.

Dat bedoelde rechtspraak beslist geen recht doet aan het rechtvaardigheidsgevoel van vele burgers, is kennelijk niet interessant. Dit soort van rechtspraak is derhalve op geen enkele manier te rechtvaardigen dan wel te motiveren.

Hans Wortel