HET PLAATJE
Er is een jaarlijks terugkerend virus, een verschijnsel dat zich met name manifesteert in het griepseizoen. Gelukkig is het niet zo dodelijk. De cijfers zullen inmiddels genoegzaam bekend zijn, ondanks het feit dat meer en meer naar buiten komt dat de data niet helemaal betrouwbaar zijn, en de “cases” wel erg ruimhartig worden gedefinieerd. Men sluit vrijwel de gehele wereld omdat men eerst niet weet wat het precies is. Oké, begrijpelijk. Geleidelijk aan wordt er dan meer bekend, doch men perkt de vrijheden van mensen op een niet eerder vertoonde manier in. En zelfs als er vrijwel niemand meer last heeft van het virus (situatie in Nederland en vrijwel geheel Europa nu), houdt men toch de grip op het volk en maakt het onmogelijk, en zelfs strafbaar, als we te dicht bij elkaar komen. Een mondkapje wordt ook een steeds normaler onderdeel van onze uitrusting. Men censureert alle media (tv, kranten, sociale media, en alternatieve media). Men straft mensen en zet hen uit hun functie als ze het officiële geluid vanuit “de top” niet ondersteunen. Kortom, men creëert een samenleving waarin slechts EEN GELUID mag worden gecommuniceerd. Al het andere wordt verbannen en zelfs bestraft. De mens wordt letterlijk de mond gesnoerd en zijn levensadem afgeknepen. Zie daar de symboliek van het mondkapje…
Tegelijkertijd zorgt men dat de angst op een dermate heftige manier is geïnjecteerd, dat een aanzienlijk deel van de bevolking om een oplossing is gaan schreeuwen. De doodsangst heeft ons letterlijk in een wurgreep. Ziedaar, men heeft de enige oplossing. Een vaccin. Door de sterk muterende eigenschap van dit virus, zal iedereen vrij frequent moeten worden ingeënt. En kijk nou, men heeft bij deze een onwaarschijnlijk rendabel businessmodel opgebouwd. Let op het patroon hier. Er is een probleem dat men zelf creëert, een virus dat altijd terug komt en dat men als super gevaarlijk heeft bestempeld (Categorie A, het ‘topteam’, terwijl het qua dodelijkheid in de lagere regionen thuis hoort). Daarna, middels de berichtgeving van de media en de uitspraken van de autoriteiten, zorgt men dat de vooraf ingecalculeerde reactie van de mensen is “Help, Help!” En daarna komt de heilige graal naar buiten.
Uh… in dit geval naar binnen. Want er moet toegang worden gekregen tot het lichaam van iedereen. Maakt niet uit of je al immuun bent voor het virus (zoals normaal gesproken het geval is als men besmet is geraakt). Maakt niet uit of je überhaupt symptomen hebt. En het maakt zelfs niet uit of je het wel wilt. Nee, je moet het vaccin gewoon nemen. Niet omdat het wettelijk verplicht wordt, dat zou immers op teveel weerstand van het volk en allerlei privacy-zaken stuiten. Nee, men maakt gewoon het leven onmogelijk voor hen die het niet nemen. Geen vliegtuig, geen voetbalwedstrijd, geen school, geen theater, geen restaurant, geen werk. Nou, je ziet het plaatje…
Oké, dus nu zit dat vaccin in je lijf. Nou, dat valt dan toch wel mee, ben je in ieder geval volledig beschermd… Uh, niet echt. Nee?! Nee, en dat kan elke ONAFHANKELIJKE-deskundige je uitleggen, dus dat doe ik hier niet. Maar wat zit er nog dan meer in dat vaccin? Oké, genetische manipulatie is nu door de EU al toegestaan om te worden gebruikt. Dus men kan je DNA modificeren. Genen aan- en uitzetten. De bouwsteunen van jouw eigen natuur kunnen naar believen door degene die (letterlijk) achter het toetsenbord zit, worden aangepast. Een nieuw update om zwangerschappen te voorkomen … chip … geen probleem. Een nieuw virus dat ontstaat in je eigen genen … chip … geen probleem. Een nieuwe update om wellicht je immuunsysteem aan te tasten … chip … geen probleem. Nou, je ziet het plaatje…
Tegelijkertijd gaan er steeds meer satellieten de lucht in en wordt een nieuw mobiel netwerk geruisloos uitgerold. Zou het kunnen dat ons lichaam – via de nanotechnologie ingebracht in ons lijf- wordt aangesloten op een wereldwijd Artificial Intelligence netwerk? Zodat men te allen tijde ons kan traceren en opsporen? Zodat men te allen tijde ons kan oppakken en bestraffen, en indien nodig, opsluiten? Zodat men toegang heeft tot de broncode van onze menselijke natuur? Het zou kunnen, nietwaar…
Ook is men bezig om technologie te ontwikkelen waarbij een chip wordt ingebracht onder de schedel en wordt aangesloten op onze hersenen. Hierdoor kan men naast het (hopelijk) oplossen van allerlei neurologische defecten, ook (vermoedelijk) onze “mind” programmeren. Een nieuwe update omtrent “afstand houden” … chip .. komt ie. Geen nieuwsflits op internet meer nodig die het je meedeelt. Een nieuwe noodverordening omtrent sluiting van bedrijven wegens een regionale uitbraak van een nog onbekend virus … chip .. komt ie. Geen BOA meer nodig die de tent komt sluiten. Een nieuwe update omtrent een gewijzigde versie van de effectiviteit van de getroffen maatregelen gedurende de laatste lockdown … chip .. komt ie. Geen autoriteit meer nodig die het je vertelt. Een nieuwe update waarin je denkpatronen worden aangepast waardoor je wat minder kritisch wordt ten aanzien van het beleid van de staat … chip … komt ie. Geen psychiater meer nodig. Of mainstream media. Nou, je ziet het plaatje…
Oh, en dan nog dit, Mars! Onze droom (althans voor een paar zeer inventieve en welgestelde personen) om een nieuwe samenleving te gaan bouwen op een planeet die daar in zijn geheel niet op voorbereid is. Waarom eigenlijk? Hebben we hier op Aarde dan niet alles wat we nodig hebben? Waarom moeten we dan ergens naartoe waar het leven waarschijnlijk vreselijk is. Heb je die natuur daar gezien? Nee? Ik ook niet, want volgens mij is die er niet. Geen watervallen, geen valleien, geen regenbogen. Waarom willen daar dan naar toe? Is het om een hele nieuwe wereld te bouwen “van scratch af aan” waarbij we bij vertrek van de de nodige “software” worden voorzien zodat we daar gaan uitvoeren wat “men” voor ogen heeft? Een soort “1984 wereldorde” maar dan dertig of veertig jaar later? Stel je jezelf nooit dat soort vragen? Ik wel! Zie je het plaatje nog niet…
Kortom, de puzzel welke zich zo langzamerhand begint te ontvouwen in mijn hoofd (gelukkig kan ik daar nog zelf over beschikken…) is van een wereld waarin we zowel biologisch als mentaal en emotioneel verworden zijn tot een trans-humaan wezen, een soort menselijke robot, geleid door Artificial Intelligence in de handen van enkelen die aan de top van de pyramide staan. Een wereld waarin de ziel niet langer wordt geëerd, maar door technologie en medicijnen is verteerd. Een sterk gereduceerde bevolking, gemakkelijk te controleren middels het AI netwerk waar iedereen op is aangesloten. Een economie waarbij slechts een handjevol grote coöperaties het spel spelen (iets wat je nu al steeds meer ziet door het steeds rijker en machtiger worden van de supermachten), en waarbij het midden en klein bedrijf volledig kopje onder is gegaan, evenals de moedige zelfstandige ondernemer die het aandurfde om er zelf nog wat van te maken.
Een samenleving waarbij velen zonder werk komen te zitten, en afhankelijk worden van een universele basisinkomen omdat hun werk is overgenomen door robots en het wereldwijde web. Een geldstelsel waarbij cash niet meer bestaat en iedereen via chiptechnologie in zijn lichaam betaalt, waardoor alle geldtransacties digitaal zijn te monitoren. De globalisering van politieke en militaire macht, waarbij de autonomie van landen steeds meer is ingeperkt, totdat er uiteindelijk slechts EEN wereldregering overblijft. En tenslotte een wereld waarin we ons lichaam vol stoppen met genetisch gemanipuleerd voedsel, en waar we met elkaar communiceren middels een uniforme standaardtaal. Waarbij klanken niet meer uitgesproken hoeven te worden, doch slechts gedacht, en waar onze woordenschat is ontdaan van elke franje, elke schoonheid, en elk gevoel. Een wereld die je in je stoutste dromen niet had kunnen bedenken. Een wereld die jij en ik niet voor onze kinderen willen nalaten. Een wereld waarvan sommigen onder ons helaas dromen…
EN NU DAN…
Zucht… Oké, ik kan me voorstellen dat dit veel is om te behappen. Let wel, zoals ik al zei, dit is een mogelijk plaatje dat zich zou kunnen ontvouwen. En het is MIJN plaatje. Het is dus zeker geen voldongen feit. De toekomst wordt immers gemaakt vandaag. En vandaag hebben wij invloed op hoe de dag van morgen eruit ziet. Zowel op individueel niveau als collectief.
Het goede nieuws is dat als je eenmaal het plaatje ziet en het einddoel dat men voor ogen heeft, dan kun je er iets aan doen. Als je geen verbanden ziet en je denkt dat elk probleem los staat van het ander, dan word je heen en weer geslingerd tussen onwetendheid en angst. Net als een verloren bootje te midden van een storm midden op zee. Daarom dat ik dit ook schrijf. Niet om mensen bang te maken, maar om wellicht een stukje helderheid te bieden. En om mensen in hun kracht te zetten. Om ze te verbinden met het licht dat er altijd van binnen is. En om van daaruit te werken aan een toekomst die WIJ werkelijk willen.
Een leven waarin we weer in vrijheid met elkaar leven, en gewoon plezier kunnen maken. Zonder angst voor een virus, voor elkaar, voor “Big Brother.” Zonder ons schuldig te voelen als we met elkaar gezellig picknicken in het stadspark, of naast elkaar mutje aan mutje zonnebaden op het strand. En zonder gevaar te lopen dat we bij de kraag worden gegrepen als we met vrienden een biertje drinken in een bijna failliete kroeg, of met niet-huisgenoten aan een veel te krap tafeltje zitten in een half-leeg restaurant.
Een leven waarin we onze talenten kunnen ontwikkelen, zonder daarvoor een nieuwe “update” nodig te hebben. Waarin we kunnen lachen om de stommiteiten die we begaan, zonder daarvoor toestemming te hoeven vragen, of een digitale reprimande te krijgen. Waarin we elkaar kunnen ontmoeten en naar elkaars verhalen luisteren, zonder dat iemand anders altijd over onze schouder meekijkt. En waarin we kunnen zeggen wat ons hart denkt, zonder dat iemand anders elk woord mee luistert.
Een leven waarin niet de leugen regeert, maar de waarheid. Waarin geld niet meer als machtswapen wordt gebruikt, maar weer als ruilmiddel. Waarin we elkaar niet uitbuiten en naar de verdoemenis helpen, maar samenwerken en naar het licht brengen. Waarin we nieuwe technologieën gebruiken niet om het lichaam en geest van de mens te doden, maar om ziektes te voorkomen en genezen, en onze wereld nog mooier te maken. En waarin gezondheidsorganisaties er zijn om ons welzijn en gezondheid te dienen, en niet om ons met doodsangsten en gevaarlijke vaccins te injecteren.
Een leven waarin het onderwijs wordt gebruikt om onze kinderen wijzer en bewuster te maken, niet een slaaf van een of ander freaky mind-control programma. Waarin de politiek weer het democratische fundament ten dienste van de samenleving is, niet de tiran over het volk. Waarin de politie en militairen er zijn voor onze bescherming, niet om ons the intimideren. En waarin we nieuwe werelden gaan ontdekken, niet om er te gaan wonen maar om ervan te leren.
Een leven waarin iedereen als gelijkwaardig wordt behandeld en er niemand meer sterft van de honger, van eenzaamheid en depressie. Waarin we verbonden zijn in het hart, niet verdeeld door het hoofd. En waarin we elkaar ons ware gezicht tonen, onze uniekheid, onze diversiteit, onze schoonheid. Zonder masker. Zonder afstand. Zonder dwang. Een Hemel op Aarde. DAT IS MIJN DROOM. Dat is het plaatje waar ik voor wil gaan. Ga je met me mee…
P.S.: Ik heb het mogelijke scenario waar “men” volgens mij mee bezig is nu een keer verteld. En het is ook de laatste keer dat ik het zal vertellen. Bewust worden is stap 1. Handelen vanuit het licht is stap 2. En daar gaan we vanaf nu alleen nog maar aan werken. SAMEN.
Juli 2020, Angelo Meijers
