Wie kent het gevoel niet … angst. Het maakt je klein … het verlamt je … het verblindt je. Iedere cultuur heeft zo zijn eigen manier om ermee om te gaan. Mijn vrouw komt uit Indonesië, en samen zijn we vaak in het Oosten geweest, Een van de dingen die me altijd opvalt, is dat mensen (in zijn algemeenheid) lichter leven. Ze zijn ook in kilo’s wat lichter. Mmmm, misschien zit daar een verband tussen…

Men klampt zich minder vast aan zekerheden, simpelweg omdat die er ook minder zijn, zeker in armere gebieden. Men leeft meer in het heden, in het moment. Verliest zich niet zo snel in de tegenspoed van gisteren, noch raakt men verdwaald in de zorgen voor morgen. Men heeft minder “stuff”, minder ballast, minder om letterlijk “te verzekeren.” Daarom is hun gedachten proces minder complex, minder zwaar. Men denkt zich niet zo snel “ziek.” Overgave komt gemakkelijker. Stress is daardoor verder weg.

Het doet me denken aan dit…

Een man had honger … slechts een probleem … eten. Een andere man zijn maag was altijd vol … honderd problemen. Herken je dat?

Wat ook opvalt, zeker in Boeddhistische en Hindoeïstische culturen, is de alom aanwezigheid van wat mensen een “Spirit house” noemen. Een plekje in huis, een tempel, of elke andere openbare plek. Bloemen. Heerlijke spijzen. Lekkere geuren. Elke dag weer. En waarom? Om de geesten goed te stemmen, en ook om te zorgen dat de ‘evil spirits” daar graag vertoeven. Zodat ze niet naar jou toe komen…

“Onzin!” Zegt de westerse, nuchtere geest. Maar is dat ook zo? Als je kijkt naar de resultaten tot nog toe van de hele “pandemie” dan doet het “van bijgeloof vervulde Oosten” het beduidend beter dan het “van logica overlopende Westen.” Nou zeg ik niet dat dat dit alleen komt door het gunstig stemmen van onze voorouders of “anderszins onzichtbare wezens.” Gezond eten, een goede levensstijl, het gebruik van natuurlijke medicijnen, het buiten leven, spelen allemaal een rol. Maar het laat geen twijfel dat de mentale gesteldheid een grote invloed heeft op het fysieke welbevinden. Daar is men het zelfs over eens in de wetenschap…

Als je echt gelooft dat “het kwaad” geen grip op jou kan hebben, dan is dat voor jou de waarheid. Als je daarentegen denkt dat een virus jou en de mensheid te pakken zal krijgen zodra je je buiten vertoont of te dicht bij iemand in de buurt komt, dan is ook dat jouw waarheid. En wat jij voor waar aanneemt, dat leeft in jou. En wat leeft, dat groeit. Of het nu op waarheid gebaseerd is of niet, doet er niet toe…

Daarom is het ook bijna onbegonnen werk om mensen van het tegendeel te overtuigen als ze ergens rotsvast in geloven. Je zaagt dan aan de poten van “hun waarheid,” en dat vindt niemand leuk. Als je echter jouw eigen welzijn en dat van anderen wilt bevorderen, dan helpt het om te geloven in datgene wat leven brengt. Datgene dat uit het licht komt. Angst en stress zijn wat dat betreft echte killers, veel dodelijker dan welk virus dan ook…

Hoe is dan het Westen omgegaan met de psychologische angst die er is ontstaan? Op een enkele uitzondering na (denk aan Zweden waar men zonder Lockdown en zonder mondkapjes nauwelijks nog enige last van het virus heeft) is de uniforme reactie een van afsluiting geweest. Eerst fysieke opsluiting in je huis, en afsluiting van elkaar middels het afstand houden. En sinds enige tijd opsluiting in jezelf middels het verplichten van mondkapjes. Uiteraard wel de niet-medische, want de medische maskers hebben wel enige werking, mits uiteraard op een correcte manier gedragen. En ook s.v.p. niet meer dan zes personen bij elkaar, want het virus kan echt niet tot zeven tellen. Vreemd hé…

Met andere woorden, we isoleren onszelf, we vervreemden van elkaar, en we maken onszelf monddood. En velen vinden dat ook nog de normaalste zaak van de wereld. Ook weer vreemd, als je het mij vraagt…

Tevens zorgen we dat “het onzichtbare gevaar” elke dag wordt gevoed middels onze welbespraakte media die een soort sport hebben gemaakt van “het tellen van cases.” En als er in Nederland niks spectaculairs valt te melden, schakelt men moeiteloos over naar een ander deel van de wereld. Ergens valt er immers wel een record te melden. Dalingen worden overigens niet gemeld. Denk aan de VS waar we momenteel niet meer veel van vernemen. Of Zweden. Vreemd he….

De Westerse manier is dus om letterlijk ons klein te maken. Iets wat angst ook doet. In plaats van dat we elkaar helpen en inspireren om groter en sterker te worden, doen we er alles aan om ons klein en angstig te houden. Niet zo vreemd dat we daarmee ons steeds kwetsbaarder maken, en dus vatbaarder voor welk virus dan ook. Sinds eind Mei, als je tenminste de statistieken van het RIVM mag geloven, is het overigens niet meer het coronavirus dat mensen luchtwegklachten bezorgd, maar vrijwel uitsluitend het rhinovirus. Maar ach, dat onderscheid maakt de media al lang niet meer. De heren en dames politici trouwens ook niet. Ook snap ik niet zo goed hoe het kan dat de zogenaamde “besmettingen” nu enorm schijnen op te lopen, maar dat de ziekenhuizen nog steeds leeg zijn. Als dat virus nou echt zo vreselijk is, hoe kan dat dan? Vreemd he…

Aangezien ik een nuchtere Hollandse jongen ben, ben ik voorstander van methodes die hun waarde hebben bewezen. Geen Hous-pocus. Geen polonaise aan mijn lijf. Gewoon dingen die werken. In dit geval is dat dus heel duidelijk niet de Westerse aanpak. Ik heb dan ook meer vertrouwen uit de wijsheid komend uit het Oosten. Deze werkt voor mijn vrouw en mezelf zeer goed, getuige het feit dat wij beiden al meer dan 30 jaar nog geen dag ziek op bed hebben gelegen. En dat zeg ik niet uit hoogmoed, gewoon nuchter observeren wat er gebeurt. En wat dus werkt…

Hebben wij dan een “Spirit huisje” in ons huis? Nee, niet in levende lijve. Mijn vrouw is zeer Christelijk, dus zoiets zou er echt niet in komen. Maar wel in ons hoofd en hart. Wij investeren niet in ziekte. De opbrengsten zien er niet echt aantrekkelijk uit, dus waarom zou je ook? Betekent overigens niet dat we denken dat ziekte niet bestaat, dat zou immers onzinnig zijn. Betekent ook niet dat we denken dat ziekte ons nooit zal weten te vinden, dat weten we namelijk niet. Wat het wel betekent is dat we het nul en generlei kracht geven, middels onze gedachten en emoties. In onze binnenwereld bestaat alleen gezondheid. En daarmee verkleinen we de kans dat “die boze spirits” ook echt ons huisje binnentreden. Althans, tot nog toe werkt het aardig…

Dus wat te doen als je je angstig voelt, en je wilt daarvan verlost zijn? Oké, hier dan drie tips. Je kunt er overigens zelf nog veel meer bedenken. Je kent jezelf immers het beste…

1. Accepteer datgene wat er op je pad komt … het leuke en ook het minder leuke
2. Wees dankbaar voor het leven … de zon, de regen, en de mensen om je heen
3. Focus op wat je wel wilt, op gezondheid … tel je zegeningen en niet “je cases”

Dan hoef je de angst niet eens meer los te laten.

De angst heeft jou dan al verlaten.

Zonder iets te doen.

Mooi he…

Angelo Meijers, 25 aug 2020