(indeling brief is, ten behoeve van de leesbaarheid, aangepast afgebeeld).

Gerechtshof Amsterdam
T.a.v. de griffie, afdeling civiel recht team II.
Postbus 1312
1000 BH Amsterdam

Via e-mail externe.mail.hof.amsterdam@rechtspraak.nl én per separate post.

Purmerend, 27 oktober 2014

L.S,

Wetend dat mijn brief wellicht niet of nauwelijks gelezen zal worden, zend ik u deze evenwel.

Huurder dhr. X is bij exploot van 25 oktober 2014 in beroep gekomen tegen het vonnis van de kantonrechter. Verhuurder Ymere wilde dhr. X, ten onrechte, uit huis zetten.

De uitspraak (het arrest) is gedateerd op 21 oktober 2014 (zaaknummer 200.136.401/01).

Tijdens de zitting bij het hof betoogde de advocaat van dhr. X dat hij de zaak als een soort mandje zag waarin het ene na het andere bewijsstuk zich opstapelde. Bewijzen waaruit helder en duidelijk bleek dat Ymere genoegzaam op de hoogte was van het voldongen feit dat dhr. X op bedoeld adres woonde en dat hij ook jarenlang de huur aan Ymere betaalde. De advocaat van Ymere was het met deze zienswijze niet eens en betoogde dat hij het meer als een schoenendoos zag waarin allerlei onzin werd gestopt. De voorzittende rechter (rechter commissaris) echter reageerde fel door de advocaat van Ymere erop te wijzen dat hij het volkomen eens was met de advocaat van dhr. X. Hij vond ook dat de bewijzen zich opstapelden. Even later kwam de (duidelijkheid) van de identiteit van dhr. X (voor Ymere) aan de orde. De rechter vroeg of daarvan nog meer bewijzen waren.

Op zich vond ik dat enigszins vreemd omdat zulks alreeds als productie was overgelegd. Doch beantwoordend aan de vraag van de rechter werd, wederom, een kopie van de identiteit van dhr. X aan de rechter overhandigd. Een kopie van een betaalpas waarop duidelijk de naam van dhr. X vermeld staat. Deze kopie moest dhr. X, tijdens een afspraak ten kantore van Ymere, achterlaten in verband met een huurachterstand. Deze huurachterstand was ontstaan doordat de huursubsidie, zonder dat dhr. X daarvan in kennis was, tijdelijk was stopgezet. De rechter legde het stuk voor zich en zei demonstratief “ Dit bewijsstuk voer ik op als nummer…”.

Eigenlijk had ik, juist op het moment dat de rechter om bedoeld bewijsstuk vroeg, al kunnen weten dat de rechters niet eens de moeite hadden genomen om het procesdossier goed door te nemen. Indien zij dat wel hadden gedaan, dan zou er niet om kopie worden gevraagd. Bedoelde kopie was immers al overgelegd als productie. Zowel de advocaat van dhr. X als ikzelf hadden evenwel een goed gevoel over het verloop van de zitting. Eindelijk gerechtigheid. Eindelijk rechters die het valse spel van Ymere doorhadden.

Na afloop van de zitting sprak ik even met de advocaat van Ymere. Wij spraken over de peperdure inrichting van het nieuwe Hof. Ik zei tegen de advocaat dat wij het in elk geval over één ding eens waren, namelijk dat dit gebouw heel veel geld heeft gekost. Tot mijn verbazing zei de advocaat “Neen hoor meneer Wortel, wij zijn het over wel meer dingen eens”.

Toen ik vernam dat de uitspraak door het hof was uitgesteld verbaasde dat mij wel enigszins, doch op dat moment verontruste dat mij geenszins. Immers de voorzittende rechter had, al tijdens de zitting, wel heel duidelijk laten blijken hoe hij over de zaak dacht. Op vrijdag 24 oktober werd ik door dhr. X gebeld met de mededeling dat hij de sleutel bij Ymere moest inleveren. Juist omdat dhr. X de Nederlandse taal niet (altijd) voldoende machtig is en ik het voor onmogelijk achtte dat de zaak alsnog verloren was, nam ik contact op met het kantoor van de advocaat van dhr. X. De secretaresse zond mij kopie van het arrest.

Nu heb ik, net als wellicht vele andere burgers, veel onrecht tijdens mijn leven meegemaakt, maar deze zaak verliezen leek mij wel erg onwaarschijnlijk. Helaas moet ik u bekennen dat nadat ik kennis had genomen van de inhoud van het arrest (de motivatie van het hof) ik “mijn eigen ogen” niet kon geloven. Wellicht dom van mij, maar ik had beter kunnen weten. Een bekende bestuursrecht advocaat te Amsterdam had mij er in het verleden al eens op gewezen dat recht hebben niet hetzelfde is als recht krijgen. Maar evenwel. Hoe is het mogelijk dat rechters die tijdens de zitting helder en duidelijk laten merken dat er “een mandje met bewijzen” is waaruit blijkt dat Ymere genoegzaam op de hoogte was dat dhr. X aldaar woonde en sinds jarenlang de huur betaalde, en ook nog eens een huurschuld moest inlopen zo een ommezwaai maken.

Dit arrest rammelt aan alle kanten en heeft naar mijn oprechte beleving helemaal niets met rechtsspraak te maken. Als voorbeeld van de non motivatie van het hof noem ik de passage in het arrest (3.10) waarin staat dat mevr. Z van Ymere niet geweten zou hebben dat dhr. X geen dhr. Y (ander persoon) is. Deze conclusie tart elk gezond verstand. Immers het was de rechter zelf die luid en duidelijk stelde dat het bewijs dat dhr. X moest achterlaten op het kantoor van Ymere, duidelijk was. De rechter zei nog dat de naam dhr. X duidelijk te lezen was. Hierover kon geen twijfel bestaan! Ook aan het feit dat Ymere, tijdens een huisbezoek, dhr. X vertelde dat dhr Y in Engeland zat, is het hof voorbij gegaan.

Het stukje dat het hof over mr. S v. d.    schreef, is niet veel meer dan een gotspe. Het komt op mij over alsof de rechters aan multi disorder personality lijden. Een “persoon” die de zaak volkomen door heeft en dat ook niet onder stoelen of banken steekt tijdens de zitting en één “persoon” die het tegenovergestelde laat zien omdat kennelijk “de wind gedraaid” is.

Dat door dit onrecht een hardwerkende man op straat komt te staan, dat zullen de heren wellicht niet interessant vinden, immers de volgende zaken dienen zich aan. Wellicht zult u zich afvragen waarom, wetende dat er toch niets met de brief gedaan wordt, ik er toch voor heb gekozen om één en ander te verwoorden en te verzenden. De reden is slechts dat ik dit grote onrecht in elk geval onder ogen van derden wil brengen. Onbegrijpelijk vind ik het dat mensen, die zo een kromme rechtspraak bezigen zichzelf ’s morgens in de spiegel kunnen zien zonder zich schuldig te voelen. Schuldig aan een onterechte uithuiszetting en een onterechte veroordeling in de kosten.Betrokken hardwerkende man is kapotgemaakt.

Nadrukkelijk meld ik dat ik het hof geenszins van corruptie verdenk. Echter de zegswijze “Vrouwe Justitia is blind” heeft voor mij door dit arrest een andere lading gekregen dan feitelijk bedoeld. Weliswaar zal het water naar de zee dragen zijn, maar wie weet begrijpen de heren deze spreuk toch enigszins,   “Een druppel wijsheid is meer dan een vat geleerdheid”. De drie heren moeten zich diep, heel diep schamen! Mensen die nog te beroerd zijn om een procesdossier serieus te lezen, behoren geen rechter te zijn.

Vriendelijke groet, H.S.J. Wortel

P.s,

Om te voorkomen dat nog meer mensen de dupe worden, meld ik dat deze brief op persoonlijke titel is geschreven. Derhalve niet in overleg met de advocaat of ieder ander.

Kopie; o.a. het ministerie van Justitie