LIEFDE EN ANGST…
Liefde is niet de tegenhanger van angst
Angst is liefde dat zich uitdrukt in een lagere frequentie…
Zo, da’s een binnenkomer he…
Denk aan een trap met allerlei tredes. De onderste tredes zijn die van het laagste bewustzijn, waar emoties heersen van angst, schuld, haat, woede, et cetera. Langzamerhand loop je de trap omhoog en kom je gevoelens van verdriet, rust, acceptatie, vreugde, compassie, tegen, en als je nog hoger gaat kom je uiteindelijk in een staat van bewustzijn terecht waar je alles als EEN gaat ervaren…
Het bewustzijn waarvan Jezus zo mooi zijn “Ik en de Vader zijn EEN.” Het koninkrijk der hemelen dat in ieder van ons aanwezig is. In deze analogie is de gehele ladder Liefde, en zijn al die tredes slechts stadia in ieders bewustzijn waarlangs onze spirituele evolutie loopt. Alle tredes zijn er zal. We zijn dus ook allemaal al verlicht. Alleen kunnen we niet altijd bij die hoogste trede…
Laat me nog een analogie gebruiken, en wel die van het licht dat door een prisma schijnt en zich vertakt in een waaier aan kleuren. Er is slechts EEN Licht, EEN Liefde, dat zich manifesteert in een groot aantal gradaties van energieën, met een breed scala aan frequenties. Van de meest verheven hoge trillingen tot aan de meest verdichte lage frequenties. Edoch, alles is Liefde … alles is Leven … alles is Licht…
Er is er slechts EEN. De eenheid die zich manifesteert in de dualiteit, in allerlei vormen, kleuren, geuren, geluiden. Daarom bestaat er ook niet zoiets als een tegenhanger van God. Als dat waar zou zijn, dan is God niet de Alfa en de Omega, het begin en het einde. Dan zouden er op zijn minst twee zijn…
Zo is ook de dood niet de tegenhanger van het leven. Geboorte en dood zijn twee punten aan het eind van eenzelfde continuüm, en beiden zijn onderdeel van het leven. Angst voor de dood is dus feitelijk angst voor het leven. Kijk wat er nu met veel mensen aan de hand is. Ze zijn bang om te leven, te ademen, te genieten. En waarom? Omdat ze bang zijn voor de dood…
Angst is dus niet de tegenhanger van liefde. Het is gewoon een lagere trilling waarin Liefde, het Leven, God, zich manifesteert. Er is niets mis mee. Maar als het vat op je krijgt, dan knijpt het letterlijk je levensadem af. Je wordt kleiner en kleiner. Je voelt je ellendiger met de dag. Negeren helpt niet, net als proberen het te bevechten. Jezelf verdrinken in allerlei activiteiten om het daarmee te verdringen, gaat ook niet. En je eruit proberen te denken lukt ook al niet echt…
Wat dan? Hoe kom je er ooit uit…
NIET! Wat? Nee, je moet er niet uit. Je moet er net in!
Ja, als je in een donkere kamer zit, zal je toch echt met je lampje erin moeten schijnen als je het licht weer wil zien. Met de rug ernaar toe staan, of hard wegrennen, of je ertegen verzetten, gaat het echt niet lichter maken. Dus ga erin … rustig … met vertrouwen … doorvoel het … zonder enig oordeel … en weet dat je lampje aan is…
En als je dan zo ver bent, en je staat krachtig in je licht, dan omarm de angst ten volle. Laat alle weerstand los. Voel hoe de liefde de angst liefheeft. En je zult merken dat de trilling van de angstenergie zich langzaam gaat verheffen, en in iets heel moois transformeert. Net zoals “The Beast” veranderende in een knappe prins, in de armen van de liefdevolle “Bella” op de dansvloer van het paleis…
Dat is wat liefde doet
Het transformeert alles dat het omarmt
En het Licht stond erbij … keek ernaar … en glimlachte…
Angelo Meijers, 1 nov. 2020
